Over dromen gesproken

Ik wist het al jaren, ik ben een, tot op heden, onontdekte televisie persoonlijkheid, een niet eens ruwe diamant maar een fijn geslepen topsteen, en binnenkort kan iedereen daar van genieten. Mijn zelfbeeld heeft duidelijk niet te lijden onder de winterse omstandigheden van de laatste weken.

Ik werd uitgenodigd om bij een net gearriveerd Nederlands stel stel te komen kijken en advies te geven omtrent de toekomstige elektrische installatie in hun zojuist aangeschafte nieuwe droomhuis. Droomhuis is niet overdreven, niet omdat het huis zo geweldig is maar in tegendeel. Je moet behoorlijk last hebben van droombeelden wil je hier een gat in zien zullen de programmamakers gedacht hebben.

Het is overigens nooit onmogelijk om er iets van te maken, maar het net gearriveerde  stel tart het lot wel. Juist daarom is de cameraploeg van "Ik vertrek" op de uitnodiging in gegaan om dit project te volgen en er een programma van te maken. Het verhaal is duidelijk en al vaker gedaan. Hij is Bob de bouwer en zij is succesvol kunstenares. Chambre d'hote en schilderlessen liggen in het verschiet.

De camera ploeg was geïnteresseerd wat ik er van vond tijdens een informeel praatje. Nooit verlegen om een opbouwende kritische noot zei ik wat ik er van vond. Voor ik het wist stond ik die woorden, maar dan voor de camera en een stok met een dooie hamster boven mijn hoofd, te herhalen. Het  gemak alsof ik spontaan reageerde, oogde natuurlijk heel professioneel. Het viel mij direct op dat mijn acteer talent geen grenzen kent. Nu maar hopen dat ik ontdekt wordt zodat ik aan een nieuwe carrière als filmster kan beginnen. Een rol als romantische tegenspeler van Carice van Houten of Halina van Reijn lijkt me wel wat.

Over dromen gesproken.

Hans Faber