Barcelona
ps, Het hele concert lijkt op youtube te staan
We hadden een concert geboekt. Niet echt in de buurt. We moesten ervoor naar Barcelona. Een vreselijk lot, vind je ook niet? Het was een concert van ex-Pink Floyd voorman Roger Waters die zijn "the Wall" uitvoerde. Al dertig jaar ken ik die plaat en behoort hij tot mijn favorieten. Nu was er de kans om de hele plaat live uitgevoerd te zien met alle toeters en bellen die daar bij horen. En dat in Barcelona.
We hadden in het centrum, op 50 meter van het Ramblas een appartement gehuurd. De perfecte plek om Barcelona te voelen, te ademen, te horen en mee te maken. Om daar te komen hebben we uit ons ruime arsenaal van vervoersmiddelen een auto gekozen waarmee we over de mooiste snelweg van Frankrijk naar Spanje konden scheuren. Deze weg loopt van Clermont-Ferrand naar Perpignan en is voor het grootste deel nog tolvrij ook. De weg voert langs de vulkanen, over het centraal massief en over de hoogste auto-brug ter wereld bij Millau, naar de voet van de Pyreneeën. Vlak voor je deze oversteekt zie je rechts de bergen met sneeuw erop en links de middellandse zee. Ik vind dat een spektakel.
We hadden uitgevonden dat "de Long Stay" parkeerplaats bij het vliegveld de goedkoopste was. We moesten dan vervolgens met het openbaar vervoer de stad in. Dit is perfect geregeld in Barcelona met luxe pendelbussen en uiterst vriendelijk en behulpzame mensen die overigens vooral Spaans spreken. Ons appartement was zoals gezegd perfect gesitueerd in het bruisende hart van de stad met op elke hoek en alle panden daartussen in, restaurantjes. Ook in de straten daar achter een en al terrasjes waar je lekker kon eten. Hebben we dus ook gedaan.
Dinsdagavond was het concert. Het was perfect uitgevoerde show. Het was alleen hierom de trip al dubbel en dwars waard. De volgende dag zijn we naar het Picasso museum gegaan en maar weer wat terrasjes bezocht, nu aan het strand. Onze laatste avond in Barcelona hebben we onder meer doorgebracht in een Jazzcafé waar die avond, vooral vrij, door jan en alleman gespeeld werd en de biertjes een klein vermogen kostten.
Met genoeg stad en herrie in onze bagage vertrokken we de volgende ochtend vroeg richting Frankrijk om 30 km voor de grens te stoppen in Figueres. Hier is het Dali museum gevestigd en dat wilden wij graag bezoeken. Ik kan iedereen aanraden, als je toch in de buurt bent, hier even in de wereld van Dali te stappen. Vermoeid en voldaan zijn we weer terug op het nest waar naar verluid, en we ontvingen dit nieuws op 1 april, a.s. maandag de ramen geplaatst gaan worden. We zullen zien.
We hadden in het centrum, op 50 meter van het Ramblas een appartement gehuurd. De perfecte plek om Barcelona te voelen, te ademen, te horen en mee te maken. Om daar te komen hebben we uit ons ruime arsenaal van vervoersmiddelen een auto gekozen waarmee we over de mooiste snelweg van Frankrijk naar Spanje konden scheuren. Deze weg loopt van Clermont-Ferrand naar Perpignan en is voor het grootste deel nog tolvrij ook. De weg voert langs de vulkanen, over het centraal massief en over de hoogste auto-brug ter wereld bij Millau, naar de voet van de Pyreneeën. Vlak voor je deze oversteekt zie je rechts de bergen met sneeuw erop en links de middellandse zee. Ik vind dat een spektakel.
We hadden uitgevonden dat "de Long Stay" parkeerplaats bij het vliegveld de goedkoopste was. We moesten dan vervolgens met het openbaar vervoer de stad in. Dit is perfect geregeld in Barcelona met luxe pendelbussen en uiterst vriendelijk en behulpzame mensen die overigens vooral Spaans spreken. Ons appartement was zoals gezegd perfect gesitueerd in het bruisende hart van de stad met op elke hoek en alle panden daartussen in, restaurantjes. Ook in de straten daar achter een en al terrasjes waar je lekker kon eten. Hebben we dus ook gedaan.
Dinsdagavond was het concert. Het was perfect uitgevoerde show. Het was alleen hierom de trip al dubbel en dwars waard. De volgende dag zijn we naar het Picasso museum gegaan en maar weer wat terrasjes bezocht, nu aan het strand. Onze laatste avond in Barcelona hebben we onder meer doorgebracht in een Jazzcafé waar die avond, vooral vrij, door jan en alleman gespeeld werd en de biertjes een klein vermogen kostten.
Met genoeg stad en herrie in onze bagage vertrokken we de volgende ochtend vroeg richting Frankrijk om 30 km voor de grens te stoppen in Figueres. Hier is het Dali museum gevestigd en dat wilden wij graag bezoeken. Ik kan iedereen aanraden, als je toch in de buurt bent, hier even in de wereld van Dali te stappen. Vermoeid en voldaan zijn we weer terug op het nest waar naar verluid, en we ontvingen dit nieuws op 1 april, a.s. maandag de ramen geplaatst gaan worden. We zullen zien.
<< Home