Kippen

Pas op!! de kippen komen, werd er geroepen als je als kattenkwaad uithalend pre-pubertje weer eens ondeugend was. Met de kip werd dus de plaatselijk stadsbromsnor en zijn collega bedoeld. Ik heb trouwens geen idee of de huidige jeugd dat nog steeds doet.
Ook hier in Frankrijk wordt de dienstdoende gendarmist met het eierleggend en het erf volpoepend gevogelte vergeleken. ''Les gendarme sont comme les poeles'' (De gendarme zijn als kippen) zeggen ze hier. Kippen komen namelijk alleen naar buiten als het een beetje aardig weer is, droog en liefst een zonnetje erbij.
Op zulke momenten kan je je hier ook maar beter aan de maximum snelheid houden want de kip staat dan regelmatig verdekt opgesteld liefst aan het eind van een lang stuk asfalt. De stukken asfalt zeg maar, waar het volkomen ongevaarlijk is om het rechter pedaal iets verder in te drukken. Daar pakken ze je het liefst. De stukken waar het echt gevaarlijk is om te hard te rijden zie je ze zelden. Logisch toch, en dan maar volhouden dat het met verkeersveiligheid te maken heeft. De plaatselijke, vooral boerenbevolking moet niet zoveel hebben van dit soort kippen. Als je dus hier in Frankrijk rijdt en je tegenliggers geven zonder duidelijke redenen lichtseinen neem dan maar aan dat van het gas af gaan een goed idee is. De zelfde kippen hebben zoals besproken in een eerder stukkie een inval gedaan bij Chateau La Caniere. Een financieel onderzoek wisten ze me te vertellen toen ik voor een tegenbezoek werd uitgenodigd. Een vrijwillig verhoor waar ik als ik niet meewerk 24 uur voor vastgehouden kan worden. Met een doorzichtigheid van een kleuterleidster tegenover een snoepjes pikkend ondeugend jongetje vond het verhoor plaats. Met een Nederlandse campingeigenaar als tolk, om het een en ander nog erger te maken, werd getracht mij uitspraken te ontlokken die het Chateau en in het bijzonder de eigenaar in diskrediet zouden brengen. Even off the record werd gevraagd of bij ons wel bekend was dat de eigenaar homo is. Het anti-lachebekje aan de andere kant van de tafel heeft echter niet in de gaten dat hij zelf aan alle kanten genaaid wordt.
Als eerste zijn het zijn opdrachtgevers die de arme man, voor veel te weinig geld, spoken laat zoeken op een een of ander Chateau. Hij mag dat doen in een regio kantoortje dat nog het meeste weg heeft van een bestuurskamer van een armlastige klaverjas verenging uit de jaren vijftig. Vervolgens zijn daar de verdachten voor wie het vrijwel onmogelijk is om deze charade serieus te nemen, al is het machtsmiddel om iemand zonder aanklacht gewoon 24 uur vast te houden wel erg vervelend. Reden te meer om zeer wantrouwend naar het doen en laten van deze bananenrepubliek activiteiten te kijken.
Als laatste zijn er zijn collega's die, allang in de gaten hebben dat Japie hier op een dwaalspoor zit maar hem toch, keer op keer aansporen, om toch vooral zo door te gaan. Zo hebben zij even geen last van dit stijfsel ontbijtend briggetje.



Hans Faber