Muggen meppen

Muggen, het sterft ervan deze natte zomer die bijna ten einde is. Schijnbaar wezenloos en onschuldig zoemen ze in het rond. Licht heeft een niet te weerstane aantrekkingskracht op ze, al zeggen wetenschappers anders.
De muggen hier zijn irritant maar steken nauwelijks. Dat maakt mij niet uit. Mijn door de jaren heen opgebouwde hekel aan dit soort is zodanig dat ik geen enkel onderscheid maak tussen schuld en onschuld, mannetjes en vrouwtjes, het zijn de dames die steken.
De keren dat ze mij uit mijn slaap hebben weten te houden, pesterig zoemend vlak bij een van mijn oren, zijn verantwoordelijk voor mijn kruistocht. Het samenkomen van mijn handen of het geluid van een tijdschrift hard geslagen tegen een muur teneinde een mug te verpletteren, geeft mij een bijna orgastisch gevoel van intens genoegen. Het muggenlijk dat vervolgens volkomen uiteengespat aan mijn handen of tijdschrift zit, kan niet rekenen op enig mededogen. Sterker nog, ik kan het niet laten om deze ex-mug, soms luid en soms alleen in gedachten nog enkele verwensingen na te geven.
Had ie maar geen mug moeten worden.

Hans Faber