Onverwachts

Soms begin je aan een niets aan de hand dag, een beetje druilerig weer en niet veel zin om zinnige dingen te doen. Dat laatste overkomt mij wel vaker trouwens, maar dat terzijde. Hoe leuk is het dan als er onverwachts bezoek komt. Dat overkwam ons onlangs.
Ik denk dat we aan de lunch zaten maar het kon ook het ontbijt zijn, toen er een te nieuwe bumper van een te moderne auto om van een van de inboorlingen te zijn, in het raam verscheen. Een voor mij bekende verschijning stapt uit. Jelle, een oud collega, met zijn vrouw stonden niet zonder reden niet ver bij ons vandaan op een camping. Jelle was in de tijd dat ik in de drukkerij rondliep daar de planner, hij moest ons aan het werk houden. Op zich een goede reden om een hekel aan die man te hebben maar daar was hij veel te aardig voor.
Jelle had als zoveel mensen vooraf niet gedacht dat wij ooit naar Frankrijk zouden vertrekken. Grootspraak is een veel voorkomende spraak. Daar komt bij dat ik wel meer wilde ideeën had losgelaten in de 15 jaar dat ik daar met inkt stond te knoeien. Hij had wel geroepen dat als ik dat ooit zou doen, hij bij me langs zou komen. Ik had die opmerking in het zelfde rijtje van grootspraak gezet, hoewel van alle mensen die dat zeiden, ik hem toch een goede kans gaf om zijn woord na te komen. Jelle is met pensioen gegaan enkele maanden voordat ik afscheid nam van de drukkerij. In die tijd is hij de hele wereld overgegaan en nu dus ook bij ons. Ik kan me vergissen maar volgens mij vonden hij en zijn vrouw het prachtig.

Een paar dagen later stonden twee vrienden voor de deur. Dit was wel afgesproken maar toch onverwachts omdat een van de twee een acute niersteenaanval had. Die steen is uiteindelijk, min of meer op tijd, uitgepiest waardoor ze met geringe vertraging 's nachts om half 4 in de stromende regen aankwamen. De twee hadden een mountainbikevakantie gepland. Nu heb ik mijzelf afgelopen zomer een mountainbike aangeschaft zodat ook ik wat aan beweging kan doen. Ik werd verplicht hierdoor met de mannen mee te fietsen. Dat viel niet mee. Ik ben conditioneel een wrak en van technisch fietsen over bospaden heb ik ook geen Franse kaas gegeten. Gezonde dadendrang en misschien belangrijker, het niet af willen gaan voor mijn vrienden, heb ik mij door deze uiterst gezellige week heen gesleept. Sindsdien heb ik niet meer gefietst trouwens. Hans Faber