Een eigen huis

Het nieuwe jaar is goed begonnen. Alle goede wensen aan ons adres hebben dus gewerkt, waarvoor dank natuurlijk. Waar gaat het om. Al in een eerder stukje heb ik beschreven hoe we de geweldige stage bij het Chambre de Metier hebben doorlopen. Na enkele weken bellen voor een afspraak hebben we ons afgelopen week eindelijk kunnen inschrijven en dat, dat bedoel ik vrij letterlijk.
Je komt daar binnen in een ongezellig kantoorhokje met een moderne inrichting uit de jaren zeventig van de afgelopen eeuw. Er staat een computer, maar deze dient eigenlijk alleen als formulieren spuwer en die taak vervult hij met verve. Met enkele handelingen op het toetsenbord worden talloze formulieren via de computer uit de printer getoverd die vervolgens met de hand moeten worden ingevuld. Heerlijk die automatisering.
De map die aan het begin van ochtend nog leeg was is bij het opstappen duimdik geworden. Formulieren vol met handtekeningen en stempels en verrassend genoeg ook met de namen van onze vaders en moeders. Wat ze daar nu mee moeten. We hebben nu dus een officieel bedrijf in Frankrijk.
Het statuut klusbedrijf kennen ze hier niet dus we hebben er een weg omheen moeten zoeken om toch te kunnen doen wat we graag willen doen. Het meest dichtbij kwam een ''Multi service'', dit statuut is eigenlijk bedoeld voor diploma-loze Fransen die met wat heggen knippen en grasmaaien toch in hun eigen onderhoud kunnen voorzien. Wij gebruiken het als kapstok voor ons klusbedrijf. We doen vooral kleinere klussen, loodgieters werk en elektra maar ook zoals in het eerder beschreven Chateau de la Caniëre het ophangen van flatscreen tv's, brandblussers, schilderijen.
Wie weet wat er allemaal nog op ons pad komt. Misschien huur ik mezelf wel in om ons eigen huis eens af te maken.....

Hans Faber