Auvergne

Afgelopen week zijn we in Nederland geweest. Dat was nodig omdat we nog het een en ander te regelen hadden en het kwam goed uit omdat we 3 feestelijke gelegenheden op stapel hadden staan. Dat werden er zes. Niet slecht voor 10 dagen Nederland. Of het leuk was? Ja dat wel, maar er moest ook veel geregeld worden en dat is minder leuk. Op zondag zijn we weergekeerd, het is dan lekker rustig op de weg, geen vrachtverkeer en Parijs duurde maar een half uur. Die rust is helemaal oorverdovend als je eenmaal de Auvergne binnenrijdt. Een enkele tegenligger maakt je er op attent dat je niet alleen op de wereld bent. Op Chez Barret aangekomen is het donker en nat, De sneeuw van twee dagen eerder is bijna weg, wat overblijft is een natte drap van natte sneeuw en modder. De volgende ochtend heeft de Auvergne een verrassing voor ons. De hemel is strak blauw, de vogeltjes zingen speciaal voor ons een welkomstlied. We zijn weer thuis. Ik had een afspraak staan, om meteen te beginnen met een klus. Dus even bellen om te zeggen dat ik er aan kom en of het gelegen is. Dat was het dus niet. Wat jammer, nu moest ik met een kop koffie en een sigaartje in het zonnetje gaan zitten. Later op de dag, had ik bedacht, kon ik nog even naar een andere klus waar ik nog wat af moest maken. Waren ook niet thuis. Wat jammer, nu moest ik samen met Marjan lekker lunchen....in het zonnetje. Na de lunch dacht ik ?weet je wat, ik moet op Bellirat, een bed en breakfast adres ook nog wat doen, dus maar weer bellen. Geen gehoor. Ik denk dat ik zo maar een glas wijn in schenk en deze zware dag ga overpeinzen, of is dat met dit stukje ook al gebeurd. Dan alleen maar de wijn. Proost op de Auvergne.

Hans